White trash

Terwijl Twitter en FB volstromen met berichten over Trump zit ik hier te janken achter mijn bureau. Diep vanbinnen wist ik al heel lang dat Trump zou winnen want dat kon je zien aankomen, weet ik ook dondersgoed dat aan de grenzen van Europa nog steeds vluchtelingen creperen, dat onze economie aan alle kanten rammelt, dat de graaicultuur nog steeds levendig bloeit. Maar wat ik al helemaal dondersgoed weet is dat mijn generatie daar verantwoordelijk voor is.

Mijn generatie is de rijkste generatie ooit en heeft tegelijkertijd de grootste schulden opgebouwd, mijn generatie heeft in rap tempo deze planeet naar de filistijnen geholpen en de Wildersen van deze wereld hun gif laten zaaien, mijn generatie heeft de democratie zijn nek omgedraaid, mijn generatie heeft zich schaamteloos vol lopen vreten en consumeert nu de gezondheidspot leeg.

Mijn generatie is een generatie die het in zijn botte kop haalt om een eigen partij – 50plus – op te richten om onze toch al overdadige rechten te borgen, er alles aan doet om te zorgen dat we het nog beter krijgen en dit ten koste van de jongere generatie; onze eigen kinderen. Een ding staat nu al vast, onze kinderen gaan het niet beter krijgen dan wij. We kunnen alleen maar hopen dat ze het beter doen.

Mijn generatie is fucking white trash. En dat is niet iets om trots op te zijn. Een Trump is daarvan een logisch gevolg, dus laten we maar stoppen met janken en onze dikke vette reten uit de luie stoel hijsen en gaan redden wat er te redden valt. Dat is namelijk het minste wat we kunnen doen voor de generaties die na ons komen.