We hebben in Nederland weer eens een keertje een mening. En over wie hebben we een mening? Over Martin Bril. Meneer Bril liet zich namelijk fêteren.
Echt? Foei! Tjongejonge! Altijd al gedacht! Heftig zeg! Verachtelijk verdienmodel!
Deze én soortgelijke termen in de overtreffende trap rolden de afgelopen dagen door mijn timeline. Bril en zijn ‘verachtelijke verdienmodel’ waren bijna trending topic.
Voorop in het legioen van de moraalridders liep Philippe Remarque, huidig hoofdredacteur van de Volkskrant waarin Bril zijn formidabele stukjes schreef. Philippe liet weten dat dergelijk gedrag toch echt niet kon. Nou, en als meneer Remarque dat zegt, dan is dat zo. Hij is tenslotte de hoeder van onze normen en waarden. Daar komt nog bij dat zijn hele gezin zo ongeveer werkt voor de Volkskrant, dus de familie Remarque weet écht alles van krantenintegriteit en belangenverstrengeling. Dus zo’n man moeten we zeker serieus nemen.
En dan was er ook nog Pieter Broertjes. Voormalig hoofdredacteur. Hij wist het niet, maar als hij dit had geweten! Misschien moet hij toch nog even terugkijken naar de documentaire over Martin Bril want daarin zegt hij met een grote grijns op zijn gezicht dat Martin van alles en nog wat ritselde.
Heb ik over dit onderwerp ook nog een mening? Nee, ik ben al tijden meningloos. En dat ben ik eigenlijk sinds we het in Nederland normaal vinden om ons leesgenot te bevredigen met behulp van een leesvibrator met 3000 illegale downloads. Door de gebruikers veelvuldig vergoelijkt met de opmerking dat het toch echt aan de schrijvers is om met een ‘ander verdienmodel’ te komen.
Ondertussen vraag ik me wel af hoeveel van die mensen met een mening over het ‘verachtelijke verdienmodel’ van Bril hun e-readers volgeplempt hebben met illegale downloads. Ik zou ze de kost niet willen geven.
Nee, ik heb dus geen mening over Martin Bril, behalve dan dat hij een briljant columnist was, maar misschien is het wel verstandig om van de gelegenheid gebruik te maken en toe te geven dat ik ook wel eens een Martin Brilletje doe.
Ja, sorry. Ik zeg het maar eerlijk voordat jullie erachter komen en ik publiekelijk aan de schandpaal word genageld.
Goed daar komt ‘ie. Houd je vast. En nogmaals, mijn excuses. In mijn columns vermeld ik héél vaak Allerliefste. Ik zal het heel eerlijk toegeven. In ruil voor vermelding van de naam Allerliefste heb ik gratis kost en inwoning.
Echt? Foei! Tjongejonge! Altijd al gedacht! Heftig zeg! Verachtelijk verdienmodel!
Maar ja, wat denken jullie nou? Dat ik van die illegale downloads kan leven?