Topvrouwen

We zijn nog niet uitgepraat over Dirk of er is alweer een ander item waar iedereen een mening over heeft. Waar hebben we het over? Topvrouwen, of beter het gebrek daaraan.
Hier ga ik zeker niet lacherig over doen, dus ik ga dit belangrijke vraagstuk puntsgewijs en goed beargumenteerd behandelen. Als een echte topvrouw in de columnbranche, zeg maar.

Punt 1: doe niet zo ongeduldig!
Er zijn tijden geweest dat vrouwen moesten stoppen met werken als ze gingen trouwen. Belachelijk! Hebben we het hier over het jaartal 1820? Nee, dat betrof de generatie van mijn moeder. Wow! Dat klinkt akelig dichtbij. Dan is er wel heel veel veranderd in één generatie. Inderdaad, er is veel bereikt. Natuurlijk zou het mooi zijn als de vrouwen, anno 2009, ook massaal aan de top de touwtjes in handen hadden, maar hoe haalbaar is dat als het merendeel nog altijd niet bereid is om vijf dagen per week te werken? De dertigers van nu met kleine kinderen, kiezen in de meerderheid voor gedeelde zorgtaken met een werkweek van vier dagen. Daarvan gaan er straks een aantal voor een flitsende topcarrière. Dat kan de man of de vrouw zijn. Ik denk dat ze kiezen voor degene met de beste kansen. En zo hoort het ook. Dus laten we vertrouwen hebben in onze vrouwelijke dertigers. En anders wel in onze kinderen die tenslotte allemaal opgroeien met werkende moeders.

Punt 2: houd eens op met vergelijken!
De statistieken geven aan dat over de grens veel meer vrouwen topfuncties bekleden. In onze buurlanden is het percentage vrouwen, blablabla.
Ja, nou en?
In Engeland rijden ze links, dat doen wij toch ook niet! In Frankrijk drinken ze wijn, wij hangen onder een koe. In Duitsland hebben ze Angela – wat denk je dat dat doet met de statistieken – en rennen ze rond in lederhosen. Ik zie me al lopen in mijn korte leren broek met vrolijke kniekousen, broodtrommel onder de arm, op weg naar mijn topbaan. Dat wil ik helemaal niet!

Punt 3: houd eens op met dat gezeik over het glazen plafond
Als we daar maar lang genoeg over blijven zeuren, dan valt iedereen zich er een buil aan. Zolang we in dat glazen plafond blijven geloven, kan geen vrouw met goed fatsoen in een rokje een etage hoger gaan zitten. Ik stel voor dat we gewoon met onze stilettohakken doordribbelen en flink hoog gillen, dan gaat dat glas zo aan diggelen!

Punt 4: stop met het goedbedoeld opentrekken van een roestig blik topvrouwen
We hebben rolmodellen nodig, dat snap ik ook nog wel. Maar moet dan elke keer Neelie uit dat blik springen? Er is geen vrouw in Nederland die ’s ochtends wakker wordt en denkt: ‘was ik maar Neelie.’ Echt niet. Dat is het laatste wat je wil. En ook een blije Sylvia Tóth trekt mij niet over de streep en bij de frauduleuze Nina Brink krijg ik spontaan de behoefte aan een klein baantje van acht uur per week. Dus ik stel voor dat we Georgina Verbaan tot minister van cultuur maken, Cohen vervangen door Ilse de Lange en Claudia de Breij voorzitter van het CNV. Moet je kijken wat er dan gebeurt