Stel je nou eens voor dat over vier miljoen jaar Scotty, van beroep reisleider naar exotische sterrenstelsels, in zijn achtertuin een oude Apple opgraaft. Wat moet hij dan wel niet van ons denken?
Hij zal in ieder geval concluderen dat het een schaamteloos ego-tijdperk was waarin het financiële stelsel genadeloos in elkaar donderde vanwege hebzucht en de zorg onbetaalbaar werd omdat het maken van moeilijke maar noodzakelijke keuzes electoraal geen optie was, omdat de meningen van het tweede scherm belangrijker waren. Een era met nieuwe vormen van communicatie waar iedereen zich probeerde te profileren met grensoverschrijdende toestanden tot gevolg.
Maar dat niet alleen. Scotty moet toch ook de conclusie trekken dat wij een eindeloze behoefte hadden aan steeds meer van hetzelfde. Dat wij elke avond gekluisterd zaten aan de buis om te kijken hoe boeren een vrouw zochten en moeders een levenspartner voor hun zoon. Vijf keer in de week een talentenshow waarin we interactief meestemden; op zoek naar de beste danser, zanger, gitaarspelende, neusfluitende of de op één been balancerende leeuwentemmende Nederlander. En op zaterdag een avondvullend programma met verlopen sterren die hun kunstje vertoonden op respectievelijk de dansvloer, het ijs of zwembad.
Een tijdperk waarin auteurs recensies vervalsten of kochten en originaliteit niet bepaald prioriteit had. Met als hoogtepunt het jaar 2013 waarin een tsunami aan erotische trilogieën de markt overspoelden met als gevolg een absolute piek in de verkoop van zweepjes en handboeien. Deze sm-parafernalia verdwenen over het algemeen na eenmalig gebruik weer in de kast omdat zweepjes nu eenmaal voor paarden en handboeien voor meneer agent zijn. Maar dat laatste werd uiteraard niet gezegd omdat het tevens het tijdperk van de absolute tolerantie was. Althans, dat dachten we, maar het ging uiteindelijk de geschiedenisboeken in als een periode van gruwelijke, verborgen intolerantie.
Nou ja, hoe dan ook, ik ben natuurlijk ook maar een kind van dit vermaledijde tijdperk. En als je de spelregels niet kunt veranderen, dan kun je er maar beter aan meedoen. Dus ik begin binnenkort aan een kloek zesdelig werkje. Over de vijfenzeventigjarige Mien, ex-prostituee, die Piet, tachtig jaar oud en ooit schapenfokker, het hoofd op hol brengt. Wat een enorme opgewondenheid in Huize Welbelegen tot gevolg heeft. Ik zal steevast elk deel eindigen met de volgende cliffhanger:Het was dankzij het dappere ingrijpen van nachtzuster Tietje Tietsma dat de geplande gangbang op dinsdagnacht niet doorging. Maar Mien en Piet hadden al weer nieuwe spannende plannen in petto.
Er nu maar hopen dat Scotty er minzaam om kan lachen.