Altijd weer een heel gedoe om een leuk onderwerp te verzinnen voor de column. Ik kan natuurlijk een stukje schrijven over zesendertig oranje jurkjes in een stadion. Jurkjes die geen merk hebben, maar toch een groot merk vertegenwoordigen. Of iets schrijven over de reclameboeven van Bavaria, die naïeve meisjes een ticket en stadionkaartje geven in ruil voor het dragen van een oranje jurkje, wat ze op een celstraf van een halfjaar kan komen te staan. Ik kan ook iets melden over Zuid-Afrikaanse gevangenissen, waar ik liever niet zou willen zitten, maar dat dacht ik ook van Peruaanse cellenblokken. Yoran schijnt het er prima naar zijn zin te hebben. Hij heeft een luxe cel en om de tijd te doden – wat weer eens wat anders is dan een onschuldig meisje – zit hij overdag gezellig te kaarten met zijn buurman, een huurmoordenaar. Vrienden voor het leven, voor zover het begrip leven de heren wat zegt.
Verder is er nog een optie om een hele verhandeling te schrijven over de WAG’s. Wives And Girlfriends van het Engelse voetbalteam. De bondscoach Fabio Capello heeft streng maar rechtvaardig geoordeeld dat de dames alleen op de dag van de wedstrijd in Zuid-Afrika welkom zijn. De dames zuipen, snuiven en strooien iets te kwistig met creditcards, waarmee ze te pas en te onpas in het nieuws komen. Dit leidt te veel de aandacht af van datgene waar het daadwerkelijk om gaat. Namelijk de bal in het doel zien te krijgen, wat helemaal nog niet zo eenvoudig is, maar waar wel miljarden mee gemoeid zijn. Iets wat ik nooit helemaal heb begrepen.
Ik kan het natuurlijk ook hebben over Wesley Sneijder, die overigens heel goed de tweelingbroer van Yoran zou kunnen zijn, maar nu dwaal ik af. Wesley dus, die zichzelf the man of the match vindt, in ieder geval de tweede helft. Of over Jolanthe, die daar ook een mening over heeft, maar zij heeft gelukkig over alles een mening. En dan zou je toch echt willen dat Bert van Marwijk daar iets over te zeggen heeft, maar dat is dan weer niet het geval. Heeft Elia eigenlijk een vriendin?
Of moet ik iets schrijven over BP, die 16 miljard in een noodfonds gaat pompen, terwijl ondertussen nog steeds 60 duizend vaten per dag de zee in stromen. Lijkt mij dweilen met de oliekraan open.
Ik weet het al. Bas van der Vlies. Is hij niet een column waard? Hij nam afscheid van de Tweede Kamer. Met zijn echtgenote, drie dochters, twee zonen en aanhang stond hij vanochtend in de krant. Lijkt me echt een heel gezellige familie, waar de grappen en grollen over tafel vliegen. De familie van der Vlies. Niet echt geschikt voor een column, meer iets voor een boek. Een heel somber boek.
Nou sorry, het gaat niet lukken deze week. Ik kan echt geen leuk onderwerp verzinnen.