Lekker overzichtelijk

Ik vraag me af of het nog bestaat. Lux zeep. Die grote blokken, verpakt per drie in van dat dikke, witte, glimmende papier. Als je iets niet meer snel vergeet dan is het wel het euforische geluk dat je ten deel viel als je met een nieuw blok onder de douche werd gestuurd. Dat, en als eerste met je mes door een nieuwe pot pindakaas waren wel zo’n beetje de highlights uit mijn jeugd.
Nou was er totaal niet commercieel nagedacht over die zeep: hij was onhandig groot en hij glibberde onmiddellijk uit je handen waarop je dan op je knieën door de douchebak moest. En die was immens groot of ik heel klein. Ik vermoed het laatste.

Maar dat was nog altijd beter dan dat je er per ongeluk op ging staan en met je hoofd tegen de hippe groene tegeltjes knalde. Want zo was het in mijn tijd. Lux en groene tegeltjes. Dat hadden we allemaal en dat was lekker overzichtelijk.
En dat is nu precies wat ik zo langzamerhand begin te missen. Overzichtelijkheid.
Het simpele ochtendritueel, dat meestal begint met het reinigingsproces onder de douche, is één grote opeenstapeling van keuzemogelijkheden geworden die ik in slaapdronken toestand niet meer kan overzien.
Terwijl de stortdouche met orkaankracht zijn water over mij heen dondert, grijp ik naar links waar een assorti haarproducten staat. Blond, bruin, rood, geverfd, krullend, pluizend, straight, anti-roos, anti-statisch. Op goed geluk dan maar. Daarna moet het nog een keer want zonder conditioner kom je de dag niet door. Vervolgens kijk je vertwijfeld naar beneden en als je niet tot de categorie laseraars behoort dan ben je van de afdeling knippen & scheren en dat doe je niet meer met het mesje van je man want voor jou hebben ze juist heel handig vrouwvriendelijk scheergerei ontwikkeld met bijbehorende scheerproducten omdat baardgroei nu eenmaal van heel andere orde is dan schaamhaar. Dat kun je zelf ook bedenken.
Daarna reik je naar rechts. Inzepen en klaar. Hoop je. Maar voor je het weet sta je met een familieflacon Happy Time, bestaande uit bamboemelk en sinaasappelbloesemgeurcrème, in je handen en sta je vertwijfeld aan de dop te trekken, wat zinloos is omdat je niet moet trekken maar draaien, en net op het moment dat je hard wilt gaan gillen dat je zelf wel bepaalt of het om kwart voor zeven ’s ochtends Happy Time is, kom je tot de conclusie dat je vergeten bent om bodylotion te kopen. Omdat je even niet meer wist wat je moest kiezen uit de plafondhoge stellages vol met potten, tubes en flacons waardoor je in overspannen toestand de winkel hebt verlaten onder het mom dat je er even een nachtje over moet slapen. Maar nu dus zonder zit.
Mocht ik het redden om voor twaalven onder de douche vandaan te komen, dan weet ik wel wat ik ga doen. Naar de winkel. Op zoek naar Lux. Per drie stuks verpakt. En als ik dat heb gedaan ga ik door naar de Gamma voor groene tegeltjes. Lekker overzichtelijk.