Ik vind kale mannen sexy. En dan bedoel ik echt kaal. Niet van die laffe stekeltjes, maar gewoon een echte kale kop. Ja, dat vind ik sexy.
Dat klinkt waarschijnlijk wat merkwaardig uit mijn mond omdat Allerliefste een ongelofelijke bos krullen heeft. Maar het gras is nu eenmaal groener bij de buren en dus vind ik kale mannen sexy. En zolang ik niet aan kale mannen zit, is er wat mij betreft niets aan de hand.
Een bijzonder mooi kaal exemplaar vind ik trouwens de gitarist van De Dijk. Ik heb dat recentelijk nog even mogen aanschouwen toen de heren in Hilversum een optreden gaven.
Ik weet niet helemaal wat dat is met mij en kale mannen, maar op de een of andere manier vind ik het ook wel aandoenlijk, zo’n kale kop. Stoer, aandoenlijk en sexy.
Maar dat is allemaal verleden tijd. Er is iets gebeurd, waardoor mijn beeld van de kale man drastisch op z’n kop is gezet.
Gisteren liep ik met de honden te wandelen en er fietste een kale man voorbij. Normaal zou ik gedacht hebben; goh, lekker kaal ding en ik zou stiekem nog even omkijken, maar dat was gisteren niet het geval.
Ik zag die kale man fietsen en ik dacht; gatverdamme, daar hebben we een Lucas!
Nou weet ik ook wel dat ik niet alle kale mannen over één kam mag scheren omdat er toevallig één foute kale PVV’er in de kamer zit. Een heel enge man waar ik ontzettende nachtmerries van krijg, maar toch gebeurt het.
Ik vind opeens alle kale mannen eng. Kan er niks aan doen. Doodeng zelfs. Niks niet aandoenlijk, stoer en sexy. Gewoon eng!
Nou ja, de PVV’ers zullen hier wel begrip voor hebben. Die snappen dat principe. Als er één enge rondloopt, mag je ze allemaal eng vinden. Maar voor mij was het echt schrikken dat ik zo dacht. En ik maar van mezelf vinden dat ik zo’n weldenkend tolerant mens ben. Nou, mooi niet.