Fletten.7

‘Je hebt drie dingen nodig. Een blinddoek…’
Ah gatverdamme, nee. ‘Eh Fletten, voordat je verdergaat, even een vraagje met betrekking tot de sociale omgangskunde. Dat fijne vakgebied waar jij zo veel verstand van hebt. Vind je dat je in een vriendschap alles van elkaar moet weten?’
‘Nee, dat is niet nodig. In een relatie raad ik openheid van zaken wel aan, maar vriendschap gedijt misschien juist wel heel goed als sommige zaken geheim blijven.’
‘Precies, dus ik stel voor…’ zeg ik.
‘Een landkaart.’
‘Wat?’
‘Een landkaart en een dartpijltje.’
Ik was even stil. Opluchting en nieuwsgierigheid vochten om voorrang. Ik liet het hele arsenaal aan stoute parafernalia snel de revue passeren, maar de landkaart en dartpijl kon ik in dit verband niet plaatsen.
‘Als de verveling toeslaat, werp je de pijl. Het land waar je op terechtkomt, wordt het thema van de week. Ik heb al Russische, Franse, Griekse, Amerikaanse, Noorse en Keniaanse weken gehad. En die hele week staat alles in het teken van dat land. Van muziek tot film, van eten tot literatuur en vergeet vooral de kunst niet. Kirgizië was een lastige, ik geef het eerlijk toe, maar wat heb ik genoten van de Russische week. Echt, ik kan je Rusland aanraden, maar dan moet je een beetje vals spelen en die blinddoek wat ruimte geven. En je kunt het zo zwaar maken als je zelf wilt. Met die Russen kun je natuurlijk een pittig sombere week doorbrengen maar de Russische light variant is fantastisch. Gewoon lekker The Americans op Netflix bingewatchen en Oorlog en Vrede lezen terwijl je een bordje Borsjtsj wegslobbert.’
Ik was met stomheid geslagen. Meesterlijk briljant dit.
‘En mocht je, heel stom toevallig, twee keer op hetzelfde land terechtkomen, dan plak je er een periode aan vast. Zo heb ik Amerika al een paar keer gehad. En ik moet zeggen; de jaren ’60 waren buitengewoon leuk. Als bonus heb ik er een joint bij opgestoken.’
Ik sla een hand voor mijn mond om een opkomende lach te smoren.
‘Ben je er nog?’ hoor ik hem zeggen.
‘Ja, Fletten, ik ben er nog.’
‘Het is raar, hè. Gênant ook, vind je niet?’ Het enthousiasme was uit zijn stem verdwenen, de onzekerheid had weer op de eerste rij plaatsgenomen.
‘Nee! Nee, Fletten, het is briljant, fantastisch, geweldig. Echt, heb je enig idee hoe leuk dit is? Je zou het als bordspel op de markt moeten brengen om het de mensen makkelijker te maken. Ik zie het helemaal voor me; met dobbelstenen, kaartjes, recepten, leuke vragen, en aan het eind van de week een winnaar; zeg maar de Rus van de week, of welke variant dan ook.’
‘Dat kan,’ zei Fletten. ‘Dat is zeker een idee, maar met een blinddoek, landkaart, dartpijl én Google voor feitjes en weetjes kom je ook een heel eind.’ Hij zweeg even, en zei toen: ‘En weet je wat het leuke is? Je kunt het ook in je eentje doen.’