Een steengroeve
Nederland is blij, we hebben er weer een echte Van Gogh bij. De ontdekking van een tekening van Vincent van Gogh (wat zeg ik; twee tekeningen, want door deze ontdekking kon er nog een tekening aan Vincent van Gogh worden toegeschreven) werd gisteren onthuld. Op zo’n moment wordt Nederland toch een beetje overspoeld door een gevoel van gelukzaligheid, alsof we een gouden medaille op de Olympische Spelen hebben gewonnen. Die vreugde is overigens terecht want Vincent is zo lekker Nederlands en daar houden we van.
Wat is er nu precies gebeurd? Een reconstructie aan de hand van het interview dat Matthijs van Nieuwkerk gisteravond in DWDD had met de gelukkige eigenaar John Fentener van Vlissingen.
John Fentener van Vlissingen is een vermogende Nederlander met een enorme kunstverzameling. Overigens is hij niet de enige vermogende Nederlander met een kunstverzameling en ik als kunstliefhebber word echt reuze gelukkig van deze mensen, van wie ik alleen maar hoop dat ze nog meer gaan verdienen en omzetten in kunst. Maar goed, de verzameling van John. Deze is tot stand gekomen door vooral datgene aan te schaffen waar je hart ligt en wat je heel mooi vindt, aldus John in DWDD. En dus bezit hij een grote hoeveelheid paarden- en zeezichtwerkjes want daar houden hij en zijn vrouw van.
Toen hij de tekening van de steengroeve aankocht vond John het eigenlijk een lelijk ding, maar de prijs was gunstig omdat het niet toegeschreven kon worden aan Vincent van Gogh (ondanks jarenlang onderzoek). Grappig dat hij dat lelijke ding kocht want even daarvoor had hij nog gezegd dat hij alleen maar kocht wat hij mooi vond, maar begrijpen doe ik het wel. Mijn kast hangt vol met jurkjes uit de uitverkoop, jurkjes waar ik grote twijfel over had maar dacht te kunnen oppimpen met geinige hakken en een leuk sjaaltje. John had meer mazzel. Hij hoefde niet veel op te pimpen want als snel bleek dit een echt werkje van Vincent. Daar kwamen ze namelijk achter toen de medewerkers van het Van Gogh Museum nogmaals op onderzoek uitgingen.
Hoe kom je nou achter de echtheid van een kunstwerk? Daar zijn ze tegenwoordig héél knap in. Het mooiste is als er iets beschreven staat. Zo komt het voor dat een kunstwerk, waarvan ze bijvoorbeeld vermoeden dat het vernietigd is tijdens de Tweede Wereldoorlog, beschreven staat in boeken of catalogi. Als het dan opeens opduikt geeft zo’n beschrijving heel veel informatie. Moet je overigens wel goed opletten want die beschrijvingen zijn ook een fantastische bron voor vervalsers. Bij een ‘ontdekking’ van een werk van Mondriaan ging het recent mis. De domme vervalser had datum en handtekening in de verkeerde hoek geplaatst.
Maar deze tekening van een steengroeve was geheel onbekend en stond nergens beschreven, want daar hadden ze al onderzoek naar gedaan. Toch dook er een medewerker van het Van Gogh Museum in het archief en vond een document met daarin een aantal beschreven tekeningen. Een daarvan had het nummer 123 en laat dat nummer nou toevallig op de achterkant van de tekening staan. En laten ze daar nou pas achter komen op het moment dat John Fentener van Vlissingen de tekening in zijn bezit heeft en laten ze dat nou drie jaar verzwijgen om pas te openbaren als de overzichtstentoonstelling van de verzameling van John Fentener van Vlissingen in het Singer in Laren wordt geopend.
Ik zie bussen vol Japanners richting Laren afreizen en kan jullie ook melden dat die parkeerplaats bij het Singer niet echt groot is. Daarnaast heeft John Fentener van Vlissingen zichzelf voorgoed op de kaart gezet als verzamelaar van belangrijk werk.
Ik weet nog niet wat ik ervan moet vinden, maar ik ben in ieder geval blij dat ik niet de vorige eigenaar was die het voor een gunstige prijs aan John heeft verkocht. Maar goed; drie jaar geleden hadden we dus al een tekening van Van Gogh erbij en daar ben ik met terugwerkende kracht hartstikke vrolijk over.
Wil je meer weten over de kunstwereld en wat er allemaal achter de schermen speelt? Lees dan mijn drieluik over drie vrienden die werkzaam zijn op het Museumplein in de wereld van de kunst.
