De medewerker aan het woord

Willemien Cazzato-Wagner van boekhandel Wagner merkte het al fijntjes op. Ze doet het niet in haar eentje. Een heel team zorgt ervoor dat de boekhandel in Sassenheim en Lisse blijft draaien. Eén van deze medewerkers is Jolanda de Lange en ik vroeg haar of ze nog goede Wagnerverhalen had. Die had ze! Twee kantjes vol kreeg ik in mijn mailbox. Hilarische incidenten waar ik ontzettend om moest lachen én ze vertelde me het geheim van de onuitputtelijke energie van Willemien. Drie grote scheppen suiker in een klein kopje koffie. En dat zes keer per dag.

Maar in haar mail stonden ook een paar ontroerende verhalen, die ik jullie niet wil onthouden. Ze zijn zo mooi en prachtig door haar beschreven, dat ik ze graag zo wil laten. Het woord is aan Jolanda:

De wereld verandert en als winkel moet je mee. Dat veranderingsproces is best pittig. Maar het is ook leuk om die accenten te verschuiven, om alles om te keren, om te denken. Dat is heerlijk en ook de reden dat ik uiteindelijk voor de winkel heb gekozen en niet voor school. In de winkel heb ik het gevoel met elkaar ergens voor te knokken, ergens voor te vechten. Je dwingt je bestaansrecht af. “HIER MOET JE ZIJN”, roep je op alle mogelijke manieren naar al die mensen die een boek nodig hebben. Het is haar winkel, én die van ons, we bikkelen en ploeteren en we zullen die crisis overwinnen. Want als er iemand is die het verdient, dan is het Willemien. Het is heerlijk om voor dit bedrijf te werken. Ervoor te gaan. Onze bedoeling is dat alle inwoners van Sassenheim en Lisse, zodra ze denken aan het woord BOEK, een schakel hebben in hun hoofd die WAGNER zegt. Daar gaan we voor, daar werken we voor. Keihard.

We hadden een klant uit Noordwijk. Hij kwam twee keer per maand, meestal op woensdagochtend. Zodra hij er was, ging alles aan de kant en kwam de koffie tevoorschijn, Willemien rende van kantoor af en er werd gepraat over boeken, lezen, over de winkel. Deze klant was een steun voor haar. Gek genoeg vallen steunen meestal weg. Hij ook. Twee jaar geleden is hij overleden. Nog steeds houden we wel eens boeken voor hem apart. “O nee, dat hoeft niet meer…”, nog steeds hebben we een brok in onze keel als we over deze klant praten. Het laatste wat hij tegen me zei was: “Jij let wel een beetje op Willemien, hè?” Ja, zei ik. En dat doe ik nog steeds. De woorden van een klant die de band van Willemien met haar personeel zag, die het hart van de winkel zag, die alles wist, gewoon door zich in de sfeer te bewegen die in onze winkel hangt. Zijn woorden waren krachtig. Hij voelde de sfeer precies zoals wij hem proberen over te dragen op onze klanten. Dat geeft moed, hoop, dat geeft ons het gevoel dat we bestaan met reden. Niet om geld te verdienen, maar om een plek te creëren waar mensen zich verbonden voelen met ons, met anderen, en natuurlijk met de wereld van boeken. 

Ik kan hier niet veel aan toevoegen, behalve dat ik iedereen kan aanraden om eens die sfeer te gaan proeven. Je wordt er echt gelukkiger van!