Enige columns geleden maakte ik mij zorgen over mijn toekomst en met name hoe die eruit zou zien als ik zesenzeventig zou zijn. Ik begrijp nu dat ik het iets te somber heb voorgesteld want tegen die tijd lig ik niet in een luie slaapstandstoel een beetje te dommelen, maar sta ik nog volop in de samenleving en ben ik keihard aan het werk. Bij gebrek aan pensioen zal ik genoodzaakt zijn om hele dagen sexy chicklits te schrijven die zich afspelen in Huize Avondrood.
Dit klinkt misschien prima maar volgens mij moeten we dit toch zien te voorkomen omdat ik vrees dat mijn lezers niet zitten te wachten op rollatorslippertjes, bingo-avontuurtjes en tafeltje-dekje-seks.
Om die reden heb ik met meer dan gemiddelde interesse de escapades gevolgd van Agnes en Wientjes over de AOW-leeftijd. De twee hebben een halfjaar gepraat en eindigden uiteindelijk in een dagkamer van een of ander obscuur hotel. En daar ging het geloof ik mis. Agnes riep zoiets als tuig van de richel en Wientjes vond haar maar een emotionele vrouw. Het is wat ordinair, maar dat past wel bij een dagkamer.
Agnes en Wientjes gaan het verschil dus niet maken in het AOW-gebeuren en daarom doe ik een poging.
Ik stel voor dat we weer eens ouderwets het solidariteitsbeginsel loslaten op de BV Nederland. Wij kennen in Nederland rechten die voor iedereen gelden. Dit geldt voor de AOW, maar ook voor de kinderbijslag. Dat betekent in de praktijk dat een gescheiden vrouw met twee kinderen, die dertig uur werkt achter de kassa van AH net zoveel kinderbijslag ontvangt als ik, maar ook als de Porsche Cayenne rijdende dame uit Wassenaar met twee kinderen die ze laat verzorgen door drie au pairs.
Ik wil niet praten voor de dame uit Wassenaar, maar in huize Harrewijn gaan we niet sterven van de honger als we geen kinderbijslag meer ontvangen. Dus laten we die regeling afschaffen en ervoor zorgen dat dit geld terechtkomt bij ouders die het echt nodig hebben. Dat lijkt me namelijk wel zo solidair.
In de Volkskrant stond gisteren een stukje over een vaatchirurg van vierenzestig die zijn mening mocht geven over de AOW. Hij noemde de AOW een schijntje op zijn totale pensioen maar wenste hem wel graag te ontvangen, want hij had er tenslotte premie voor betaald.
Daar heb ik dus moeite mee. En dus stel ik voor om de AOW af te schaffen voor die categorie mensen die het niet nodig hebben. Stimuleer het opbouwen van je eigen pensioen als dat binnen je mogelijkheden ligt, stimuleer het langer doorwerken en zorg er vooral voor dat mensen met zware beroepen eerder kunnen stoppen en van een goed pensioen kunnen genieten. Dat lijkt me namelijk wel zo solidair.
Dit modelletje moet even doorberekend worden, maar het zou me niets verbazen als we daar zo vier miljard mee kunnen besparen. Ik wil dit ook best even bespreken met Wientjes, maar dan wel op een bankje in een openbare ruimte, want dagkamers zijn voor heel andere zaken bedoeld.