Beddengedoe

Heel lang geleden had ik een vriendje en die verkocht waterbedden. Van het een kwam het ander en dus slaap ik al mijn halve leven op water. Mijn laatst aangeschafte exemplaar kwam overigens van een gerenommeerde beddenspecialist omdat de ex de waterbedden inwisselde voor tuinkabouters.
Ik moet eerlijk toegeven dat het vele malen gezelliger was toen de ex de bedden nog installeerde, maar de gerenommeerde beddenspecialist had zijn zaakjes ook goed voor elkaar.
Zo kwamen ze meehelpen om het bed opnieuw te installeren bij een verhuizing en kwamen ze geheel gratis lekkages verhelpen. Die kwamen overigens wel steeds vaker voor. Op mijn vraag hoe dat nou toch kon, kreeg ik een antwoord waar ik wat moeite mee had.

‘Nietjes, mevrouwtje. Nietjes zijn vaak de reden van schade aan het waterbed.’
‘Maar ik lig nooit met een nietmachine in bed,’ sputterde ik tegen.
‘U wilt niet weten wat de mensen allemaal doen!’ De waterbeddenreparateur keek mij aan met een blik waaruit ik concludeerde dat hij geen leuk leven had. Hij mompelde nog dat hij niet van plan was om elke week mijn bed te komen plakken en dat we moesten overwegen om een nieuwe te kopen.
Vanaf dat moment gingen we zelf plakken en dan wordt zo’n waterbed toch stukken minder interessant. Dat, en het feit dat ik elke keer als manlief in bed stapte ongeveer uit het waterbed werd gelanceerd vanwege het gewichtsverschil tussen ons tweetjes, deed ons besluiten om het ding het huis uit te gooien. En dus sliepen we de afgelopen weken op een luchtbed en gingen we afgelopen zaterdag op beddenjacht.
En dat is een gedoe!
Nooit geweten dat er wel duizend soorten matrassen bestaan, nooit geweten dat je matrassen moet omkeren, nooit geweten dat een beddenverkoper eigenlijk liever lattenbodemspecialist, boxspringexpert of slaapcomfortconsulent wordt genoemd, nooit geweten dat je er knap lullig bij ligt met z’n tweetjes in de etalage van zo’n beddenboer. Kortom: er ging een wereld voor mij open, die wat mij betreft gesloten had mogen blijven.
Toen we uiteindelijk onze keuze hadden gemaakt, liet de beddenverkoper ons misprijzend weten dat we dan net zo goed op ons luchtbed konden blijven liggen waarop ik woedend vroeg waarom hij zo’n baggerbed dan in de showroom zette.
Het mag duidelijk zijn dat er tussen mij en deze adviseur in slaapaangelegenheden geen vriendschap voor het leven is ontstaan.
Uiteindelijk hebben we toch het baggerbed gekocht. Doorslaggevend argument was dat het op voorraad leverbaar was en dat het enorme geval een niet al te lange levensduur heeft. Je moet er toch niet aan denken dat de volgende stap in je leven een seniorenbed is.
De verkoper maakte de papieren in orde. De aanbetaling werd gedaan en manlief maakte zijn standaardopmerking: ‘Schatje, zal ik dan maar betalen?’
‘Doe maar, dat zal je vrouw leuk vinden,’ flapte ik er uit.
De ogen van de verkoper schoten als een wilde heen en weer. Zelden heb ik een man zo van slag gezien. Er was sprake van totale verwarring en het kostte hem enige tijd om zich weer te hervinden.
Ik genoot met volle teugen van de onthutsing van deze matrasdeskundige en ik kan jullie melden dat ik vannacht heerlijk heb geslapen.